انشا درمورد پاییز برای کلاس هفتم و هشتم
انشای احساسی در مورد پاییز
پاییز همان فصلی است که در آن برگ درختان می‌ریزند و در زیر پای رهگذران بی‌تفاوت خش خش می‌کنند. پاییز شاید همان فصل غفلت است و رخوت شاید هم نه فصل هوشیاری و تدبر است؛ چه فرقی می‌کند که در پاییز خواب باشی یا بیدار مهم آن است که پاییز کار خودش را می‌کند. به دقت و حوصله دست به کار آراستن می‌شود؛ آراستن درخت‌ها، شهر‌ها، باغ‌ها و زمین به زرد و سرخ و قهوه‌ای برگ‌ها؛ به قطرات گاه نم نم و گاه شرشر باران و به باد که می‌وزد.
پاییز همان فصل دل انگیزی است که گاه رویایی‌اش می‌خوانند همان فصلی که می‌توانی در آن ساعت‌ها از پنجره اتاق به درخت روبروی خانه نگاه کنی و خسته نشوی.
پاییز همان دل انگیزانه ایست که گاه هوس می‌کنی زیر بارانش بی روسری در کوچه قدم بزنی تا موهایت خیس شوند.
پاییز همان مادر رقص خرامان برگ‌هاست که به ناز و عشوه تمام چرخ زنان از آسمان بر سرت می‌بارند، و تو سریع تر می‌روی تا زیر برگ‌هایش برسی و با خودت بگویی این یکی به افتخار من افتاد. پاییز همان موسیقی خوش خش خش برگ‌هاست. همان برگ‌های خرامان که این بار هوس می‌کنی کفشهایت را در آوری تا موسیقی هبوط برگ‌ها پاهایت را قلقلک کند.
پاییز همان فصل درختان لخت خرمالو است که سرخی خرمالوهایش ر ا به همه عرضه می‌دارد.
همان فصل قاصدک‌های شیطون که برایت خبر می‌آورند، خبر‌های خوش، خبرهایی که هیچ وقت نمی‌رسند وتو باز هم آنها را بر می‌داری و فوت می‌کنی و با نگاهت تعقیبشان می‌کنی تا در آبی ابری آسمان پاییز گم شوند. آه عجب این پاییز برگ زیر هزار رنگ خوش می‌نشیند در چشم و خیال من …
و من از ورای سفیدی دیوار‌های اتاقم همه را، همه را خوب خوب می‌دانم؛ دیگر جاده‌های پاییز را از حفظ شده‌ام.
